விருத்தம்
மொய்த்துக்கண்பனிசோரவெனும்படிக்கே
முராரியெனுங்கோயில்வளர்முகுந்தன்சேவை
யுற்றுமிகப்புளகிதராய்க்கொண்டுமங்கே
யுன்னுவரையாதரவாயுகந்தேபார்வை
வைத்துநம்மிராமானுஜன்போலிந்த
மண்டலத்திலிருமெனமண்டபத்தில் வந்தார்
பத்திராலம்பனம் பண்ணினவன்வந்து
பார்க்கின்றான் கக்ஷிசொல்லித் தோற்கின்றானே.
தரு-இராகம்-ஆனந்தபைரவி-தாளம்-ஆதி.
பல்லவி
ஆதிசிங்கரருள்கவி - வாதிசிங்கர்மகிமையை-யாராகிலுமறிவாரா
அனுபல்லவி
மேதினிபுகழ்த்தூப்புல் -- மீதினில் வருந்திரு
வேங்கடநாதாரிய -- ராங்கண்டாவதாரரே. (ஆதி)
சரணங்கள்
நாற்றிசையிலும்புகழ் திருவரங்கத்திற்பண்டு
நாடிப்பத்திராலம்பனஞ் செய்தவன்வரக்கண்டு
கீர்த்திநெடிலாகாரங் குறிலென்றசொல்லைக்கொண்டு
கெலித்தேயிவர்கக்ஷியும் பலித்தேசெயித்ததுண்டு (ஆதி)
இதிவர்க்குமவனுக்கும் வெகுநாள்வாதமாய்த்தொந்த
மேவையுங்கண்டிதஞ்செய்து எழுதிவந்தாரேகிரந்தஞ்
சததூஷணியென்றும்பேர் தரித்தாரிந்தப்ரபந்தந்
தானேவிளங்குமது சகலர்க்குமேயானந்தம் (ஆதி)
நூறுகக்ஷியுஞ்சொல்லித் தோல்வியேயாகிநின்று
நுணுக்கஞ்சொல்கிறேன்றீர்த்தமுமக்குப்பின்னெனக்கென்று
கூறுகாலத்திற்பரிக லங்கட்குப்பின்னேசென்று
கொண்டசேஷத்வத்தாலும் மக்கினம்செய்தாரேநன்று. (ஆதி)
